Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

Zapraszamy

Pozycja 2

Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)

Pozycja 3

Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Z uwagi na globalizację usług finansowych i rosnące znaczenie międzynarodowych standardów Urząd powinien wspierać dialog i współpracę z organami nadzoru spoza Unii. Powinien on mieć możliwość rozwijania kontaktów i dokonywania uzgodnień administracyjnych z organami nadzoru i administracji państw trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi, przy pełnym poszanowaniu aktualnych ról i odpowiednich kompetencji państw członkowskich oraz instytucji Unii. Udział w pracach Urzędu należy umożliwić państwom, które zawarły z Unią umowy o przyjęciu i stosowaniu jej prawa, a Urząd powinien mieć możliwość współpracy z państwami trzecimi stosującymi przepisy, które uznano za ekwiwalentne z przepisami unijnymi.

Wzajemne oceny stanowią efektywne i skuteczne narządzie zwiększające spójność w ramach sieci organów nadzoru. Urząd powinien zatem opracować ramy metodologiczne dla takich wzajemnych ocen i regularnie je przeprowadzać. Oceny te powinny koncentrować się nie tylko na konwergencji praktyk nadzorczych, ale również na zdolności organów nadzoru do osiągania wysokiej jakości wyników w zakresie nadzoru oraz niezależności właściwych organów. Należy upubliczniać wyniki wzajemnych ocen za zgodą właściwego organu podlegającego ocenie. Należy również rozpoznawać i upubliczniać najlepsze praktyki.

W interesie zdrowia publicznego decyzje o dopuszczeniu zgodnie z procedurą scentralizowaną powinny być podjęte na podstawie obiektywnych kryteriów naukowych odnoszących się do jakości, bezpieczeństwa i skuteczności danego produktu leczniczego, z wyłączeniem czynników ekonomicznych i innych. Jednakże Państwa Członkowskie powinny być w stanie zakazać wyjątkowo korzystania na ich terytorium z produktów leczniczych stosowanych u ludzi, które naruszają obiektywnie zdefiniowany koncept porządku publicznego oraz moralność publiczną. Ponadto weterynaryjny produkt leczniczy nie może być dopuszczony przez Wspólnotę, jeżeli jego stosowanie pozostawałoby w sprzeczności z zasadami ustanowionymi w ramach wspólnej polityki rolnej lub przedstawiono go do stosowania zakazanego na podstawie innych przepisów wspólnotowych.

Przy wykonywaniu takich uprawnień i w podejmowanych środkach należy wziąć pod uwagę okoliczności, w których dochodzi do upadłości. Jeżeli problem występuje w pojedynczej instytucji i nie ma on wpływu na pozostałą część systemu finansowego, organy powinny mieć możliwość wykonywania swoich uprawnień w zakresie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji bez istotnych obaw o wystąpienie efektu domina. Z drugiej strony we wrażliwym otoczeniu należy dołożyć większych starań w celu uniknięcia destabilizacji rynków finansowych.

Grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zaproponować grupowy program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i przedłożyć go kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Krajowe organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które nie zgadzają się z proponowanym planem lub postanawiają podjąć niezależne działanie w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, powinny wyjaśnić grupowemu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i innym organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji objętym grupowym programem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powody swojej niezgody i powiadomić o nich wraz z szczegółowymi informacjami na temat wszelkich niezależnych działań w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, jakie zamierzają podjąć. Każdy organ krajowy decydujący się na odstępstwo od grupowego programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien należycie rozważyć potencjalne skutki dla stabilności finansowej w państwach członkowskich, w których zlokalizowane są pozostałe organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, oraz potencjalne skutki dla innych części grupy.

Konieczne jest jednak, by państwa członkowskie zachowały prawo do podejmowania działań w odniesieniu do oddziałów instytucji, które mają siedzibę zarządu w państwie trzecim, jeżeli uznanie procedur restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji obowiązujących w państwie trzecim oraz ich zastosowanie w odniesieniu do oddziału stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej w Unii lub jeżeli deponenci z Unii nie byliby traktowani na równi z deponentami z państwa trzeciego. W takich okolicznościach, i w innych okolicznościach określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie powinny mieć prawo odmówić, po konsultacjach z krajowymi organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, uznania procedur restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w państwie trzecim w odniesieniu do unijnego oddziału instytucji z państwa trzeciego.

nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces